Τελειώνοντας το υπόγειο μιας ιδιωτικής κατοικίας: πώς να δημιουργήσετε αξιόπιστη και ανθεκτική προστασία

Το υπόγειο είναι ένα από τα πιο σημαντικά μέρη του κτηρίου. Αυτό είναι ένα είδος υποστήριξης που εκτίθεται συνεχώς στην αρνητική επίδραση του περιβάλλοντος. Η ολοκλήρωση του υπογείου μιας ιδιωτικής κατοικίας όχι μόνο δίνει μια αισθητική εμφάνιση, αλλά και την προστατεύει από δυσμενείς παράγοντες. Επομένως, τα υλικά φινιρίσματος πρέπει να είναι ανθεκτικά στην υγρασία, ανθεκτικά στον παγετό, αξιόπιστα και ανθεκτικά.

Γιατί πρέπει να τελειώσω το υπόγειο μιας ιδιωτικής κατοικίας

Τα περισσότερα θεμέλια του κτηρίου βρίσκονται κάτω από το επίπεδο του εδάφους και είναι κρυμμένα από την θέα. Το τμήμα που προεξέχει πάνω από το επίπεδο του εδάφους ονομάζεται βάση. Σύμφωνα με τους κανόνες, το ύψος του υπογείου από το έδαφος πρέπει να είναι τουλάχιστον 20 εκ. Είναι συνήθως κατασκευασμένο από πλάκες από τούβλα, πέτρα ή σκυρόδεμα.

Η κατασκευή ενός πέτρινου πλίνθου είναι η πιο πρακτική λύση, καθώς η κατασκευή δεν χρειάζεται επιπλέον φινίρισμα. Ωστόσο, αξίζει να ληφθεί υπόψη ότι αυτός είναι ο πιο ακριβός τρόπος. Τοιχοποιία από τούβλα είναι πιο προσιτή. Αυτό το υλικό είναι φιλικό προς το περιβάλλον, έχει χαμηλό επίπεδο θερμική αγωγιμότητα και καλά χαρακτηριστικά αντοχής.

Η επένδυση του υπογείου του σπιτιού δεν είναι μόνο αισθητική. Αυτή είναι μια αξιόπιστη προστασία του κτιρίου από εξωτερικές επιρροές. Τα υλικά φινιρίσματος που θα χρησιμοποιηθούν για την επένδυση πλίνθου πρέπει να έχουν υψηλό επίπεδο αντοχής. Μαζί με τον πλίνθο, η επένδυση του θα απορροφήσει το φορτίο που δημιουργείται από τις κατασκευές των τοίχων του κτιρίου και θα το κατανείμει ομοιόμορφα στο θεμέλιο του κτηρίου. Πρέπει να αντέχει την πίεση και να προστατεύει τη βάση από εξωτερικούς παράγοντες, όπως βροχόπτωση, ηλιακό φως, υγρασία, διακυμάνσεις θερμοκρασίας.

Το υλικό φινιρίσματος προστατεύει το θεμέλιο του κτιρίου από ζημιές από μούχλα, μύκητες και διάφορους τύπους εντόμων. Η επένδυση πλίνθου πραγματοποιείται προκειμένου να μονωθεί το κτίριο. Είναι επίσης απαραίτητο να προστατευθεί το θεμέλιο από σοβαρούς παγετούς, υπό την επίδραση των οποίων μειώνεται η αντοχή του και αναπτύσσεται η διαδικασία διάβρωσης.

Το να αφήσετε την επιφάνεια του πλίνθου χωρίς επένδυση θα συμβάλει στην αργή καταστροφή του ως αποτέλεσμα της συνεχούς έκθεσης σε ξηρές ή υγρές βρωμιές που περιέχουν επιθετικά χημικά και μέταλλα.

Διάφορες επιλογές για την ολοκλήρωση του υπογείου μιας ιδιωτικής κατοικίας, οι φωτογραφίες το επιβεβαιώνουν ξεκάθαρα, μετατρέπουν το κτίριο σε αριστούργημα σχεδιαστικής τέχνης, καθιστώντας την εμφάνισή του ολοκληρωμένη και μοναδική.

Ποικιλίες υπόγειων κατασκευών

Υπάρχουν βασικές παραλλαγές σχεδιασμού που χρησιμοποιούνται για έργα κατοικιών με υπόγειο:

• προεξέχουν πέρα ​​από την επιφάνεια των τοίχων.
• ξεπλύνετε με το κτίριο?
• βύθιση, σε σχέση με τον τοίχο.

Τις περισσότερες φορές, όταν χτίζετε μια ιδιωτική κατοικία, μια φωτογραφία του υπογείου του σπιτιού το επιβεβαιώνει σαφώς, χρησιμοποιούν τις δύο πρώτες επιλογές. Συνιστάται ένα προεξέχον πλίνθο όταν το σπίτι χτίζεται με λεπτούς εξωτερικούς τοίχους, χρησιμοποιείται ένα ζεστό υπόγειο ή υπάρχει υπόγειο στο κτίριο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτός ο τύπος υπόγειου θα παρέχει στο κτίριο επιπλέον θερμομόνωση.

Εάν το υπόγειο είναι επίπεδο με το κτίριο, όταν χρησιμοποιούνται λεπτοί τοίχοι για την κατασκευή του, η υγρασία και η συμπύκνωση στο εσωτερικό είναι αναπόφευκτες. Εδώ, το πιο προβληματικό είναι να εγκαταστήσετε θερμομόνωση και φινίρισμα.

Σπουδαίος! Όταν επιλέγετε αυτούς τους τύπους βάσης, θα πρέπει να φροντίσετε εκ των προτέρων για τη ρύθμιση της παλίρροιας.

Η δυτική βάση είναι λιγότερο κατεστραμμένη από την επίδραση της ατμοσφαιρικής βροχόπτωσης. Εδώ μπορείτε εύκολα να κρύψετε τη στεγανοποίηση, να εξοπλίσετε τη μόνωση και να κάνετε επένδυση με τα απαραίτητα υλικά, γεγονός που συμβάλλει στη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Αυτός ο τύπος βάσης συνιστάται για κτίρια χωρίς υπόγειο. Τα υλικά φινιρίσματος του πλίνθου θα αντέξουν την πίεση του εδάφους, εκτελώντας μια λειτουργία στήριξης, διατηρώντας έτσι την ασφάλεια ολόκληρης της κατασκευής.

Η διαδικασία για την ολοκλήρωση του υπογείου του σπιτιού

Όλες οι εργασίες για την επένδυση του υπόγειου κτιρίου πραγματοποιούνται στο τελικό στάδιο της παραγωγής - την εξωτερική διακόσμηση του κτηρίου. Η εργασία γίνεται καλύτερα σε ζεστό και ξηρό καιρό. Η επένδυση πλίνθου αποτελείται από τα ακόλουθα βήματα, τα οποία εκτελούνται με συγκεκριμένη σειρά:

1. Σκαμμένο βάθος 20 cm, πλάτος 50 cm σε ολόκληρη την περίμετρο του κτηρίου.
2. Γεμίζοντας το χώρο με χαλίκι για να διασφαλιστεί η αποστράγγιση. Επιπλέον, η τάφρος μπορεί να ενισχυθεί χρησιμοποιώντας ένα ενισχυτικό πλέγμα.
3. Η επιφάνεια του τοίχου, ύψους 50-70 cm για το μελλοντικό υπόγειο, καθαρίζεται από βρωμιά και υποβάλλεται σε επεξεργασία απωθητικά νερού... Εάν είναι απαραίτητο, αφαιρέστε όλες τις παρατυπίες.
4. Διάταξη θερμικής μόνωσης.
5. Διακοσμητική επένδυση πλίνθου.

Η επιλογή του υλικού επένδυσης και ο τρόπος τοποθέτησής του εξαρτάται από το σχεδιασμό της βάσης και τη μέθοδο χύτευσης.

Ρύθμιση εκροών για το υπόγειο

Για την προστασία του υπογείου από τις αρνητικές επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής καταβύθισης, πρέπει να εγκατασταθεί μια παλίρροια που είναι στερεωμένη πάνω από το προεξέχον τμήμα του υπογείου και είναι ένα είδος οριοθέτη μεταξύ της βάσης του κτηρίου και της δομής του τοίχου. Το ένα μέρος αγγίζει τον τοίχο υπό συγκεκριμένη γωνία, και το άλλο κρέμεται πάνω από το θεμέλιο, μπλοκάρει, συλλέγοντας βροχή και λιώσει νερό.

Η άκρη του πλίνθου έχει λωρίδες μεγέθους 50-400 mm. Το χρώμα, το μέγεθος και το σχήμα της άμπωτης θα πρέπει να επιλέγονται ανάλογα με το υλικό φινιρίσματος της βάσης. Η υδατοαπωθητική δομή μπορεί να κατασκευαστεί ανεξάρτητα χρησιμοποιώντας αδιάβροχα υλικά ή μπορείτε να αγοράσετε έτοιμα ebbs για τη βάση του υπογείου σε οποιοδήποτε κατάστημα υλικού.

Σήμερα η βιομηχανία παράγει διάφορους τύπους υποχώρησης:

• πλαστική ύλη;
• μέταλλο;
• σκυρόδεμα;
• εξυαλωμένος άνθραξ.

Ο τύπος της ebb επιλέγεται με βάση το υλικό φινιρίσματος για την πρόσοψη του κτιρίου. Ο καλύτερος συνδυασμός πλαστικών στρωμάτων είναι με βινύλιο, το οποίο χρησιμοποιείται για την επένδυση ενός κτιρίου. Χάρη σε ένα ευρύ φάσμα χρωμάτων, μπορείτε να επιλέξετε την πιο κατάλληλη επιλογή. Η χρήση σκυροδέματος ή πλίνθων κλίνκερ είναι προτιμότερη για κτίρια που αντιμετωπίζουν φυσική πέτρα ή τούβλο. Τα μεταλλικά καλύμματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν με οποιοδήποτε είδος τελικού υλικού.

Ποικιλίες υποχώρησης

Η πιο οικονομική επιλογή είναι η χρήση πλαστικών καλουπιών από πολυβινυλοχλωρίδιο. Το κόστος του προϊόντος είναι 50 ρούβλια. για 1 μ.μ. Παρά τον υψηλό ρυθμό αντοχής στο νερό, οι παλίρροιες είναι πολύ ευαίσθητες στις φυσικές κρούσεις, ειδικά το χειμώνα, όταν μπορούν να σπάσουν και να διαχωριστούν από την παραμικρή πρόσκρουση.

Χρήσιμες συμβουλές! Λόγω του γεγονότος ότι τα πλαστικά άμπωτα έχουν αυξημένη ευθραυστότητα, πρέπει να προτιμώνται τα πιο ανθεκτικά και ακριβά προϊόντα.

Τα ισχυρότερα και πιο ανθεκτικά είναι φτιαγμένα από μέταλλο: χάλυβα, χαλκό ή αλουμίνιο. Η εγκατάσταση των προϊόντων είναι βολική και απλή, και καθορίζεται με τη στερέωση μεταλλικών ταινιών στους τοίχους του κτιρίου χρησιμοποιώντας βίδες και πείρους. Κατά την επιλογή αυτού του υλικού από μια μεγάλη ποικιλία τύπων, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην αισθητική εμφάνιση του προϊόντος έτσι ώστε να ολοκληρώνει τη συνολική σχεδίαση του κτιρίου. Η τιμή του προϊόντος ξεκινά από 100 ρούβλια / μ.μ.

Χρήσιμες συμβουλές! Κατά την εγκατάσταση υπογείων στρωμάτων, οι λωρίδες πρέπει να αλληλοκαλύπτονται η μία μετά την άλλη κατά τουλάχιστον 30 mm. Για να αποφύγετε ζημιά στο προστατευτικό στρώμα του προϊόντος, το οποίο θα οδηγήσει στο σχηματισμό διάβρωσης και καταστροφής του υλικού, μην κόβετε τις λωρίδες.

Οι εκροές μετάλλων κατασκευάζονται από τσιμέντο υψηλής ποιότητας και ανθεκτικό στον παγετό της μάρκας M450 με την προσθήκη άμμου ποταμού, θρυμματισμένης πέτρας γρανίτη και πλαστικοποιητών. Το διάλυμα χύνεται σε καλούπια σιλικόνης διαφόρων γεωμετρικών παραμέτρων. Το αποτέλεσμα είναι ένα επίπεδο και ομαλό προϊόν. Αυτά τα άμπωτα συνδέονται με μια ειδική λύση.

Παλίρροια Ebb για το υπόγειο, η τιμή του οποίου είναι η υψηλότερη και ξεκινά από 200 ρούβλια. ανά 1 μετρητή λειτουργίας - αυτά είναι προϊόντα κατασκευασμένα από πλακάκια κλίνκερ. Αυτό το υλικό έχει χαρακτηριστικά υψηλής αντοχής, προστατεύει αξιόπιστα το κτίριο από αρνητικές περιβαλλοντικές επιδράσεις και τονίζει με επιτυχία τον σχεδιασμό της επένδυσης.

Τεχνολογία εγκατάστασης Ebb

Αφού επιλέξετε το ebb, μπορείτε να ξεκινήσετε να το εγκαθιστάτε. Εδώ, πρέπει κανείς να λάβει υπόψη όχι μόνο το υλικό από το οποίο κατασκευάζονται οι άκρες, αλλά και τα δομικά χαρακτηριστικά του κτιρίου. Έτσι, για ένα ξύλινο σπίτι, είναι κατάλληλα στοιχεία που θα στερεώνονται με βίδες αυτοκόλλησης ή άλλους συνδετήρες. Δεδομένου ότι το ξύλο έχει χαμηλή πρόσφυση και φοβάται την υγρασία, η χρήση συγκολλητικών δεν είναι πρακτική.

Για κτίρια κατασκευασμένα από τούβλα ή πέτρινα αντικείμενα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ebbs, τα οποία θα προσαρτηθούν χρησιμοποιώντας κονιάματα πολυμερούς ή τσιμέντου.

Χρήσιμες συμβουλές! Όταν χρησιμοποιείτε χυτά από σκυρόδεμα ή κεραμικά, η τοποθέτησή τους θα πρέπει να πραγματοποιείται ταυτόχρονα με την επένδυση πλίνθου και τοίχου.

Εάν είναι απαραίτητο να εγκαταστήσετε ebbs σε ένα κτίριο που είναι ήδη τελειωμένο με αντικριστό υλικό, τότε είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσετε μεταλλικά ή βινυλικά στοιχεία.

Πριν εγκαταστήσετε την άμπωτη, είναι απαραίτητο να σφραγίσετε τις αρθρώσεις των τοίχων με τον πλίνθο. Όλες οι ρωγμές και οι ρωγμές πρέπει να αντιμετωπίζονται με υδατοαπωθητικό μείγμα ή να σφραγίζονται με στεγανωτικό. Στη συνέχεια, πρέπει να χρησιμοποιήσετε ένα επίπεδο για να επισημάνετε τον τοίχο. Το υψηλότερο σημείο της βάσης καθορίζεται και σχεδιάζεται μια οριζόντια γραμμή κατά μήκος της οποίας θα τοποθετηθεί το άνω μέρος της χαμηλής παλίρροιας. Το τμήμα της βάσης που προεξέχει πρέπει να συγκριθεί με ένα οριζόντιο επίπεδο χρησιμοποιώντας τσιμεντοκονίαμα. Το κάτω μέρος της άμπωτης θα στηρίζεται σε αυτό.

Σπουδαίος! Το επίπεδο άμπωτης σε σχέση με τον τοίχο πρέπει να έχει κλίση 10-15%.

Εγκατάσταση μεταλλικών και πλαστικών περβάζων

Η εγκατάσταση των ebbs πρέπει να ξεκινήσει από τη γωνία, χρησιμοποιώντας ειδικά γωνιακά στοιχεία, τα οποία μπορούν να αγοραστούν μαζί με ταινίες του ίδιου πλάτους και χρώματος. Στη συνέχεια, είναι απαραίτητο να ολοκληρώσετε όλα τα προεξέχοντα μέρη της δομής του κτιρίου: κολόνες, πιλότες και άλλα.

Σχετικό άρθρο:

Ebb για τη βάση του ιδρύματος: χαρακτηριστικά επιλογής και εγκατάστασης

Ποια υλικά χρησιμοποιούνται για την παλίρροια. Ποιο είναι καλύτερο να επιλέξετε και σε ποια περίπτωση. Εγκατάσταση παλίρροιας.

Στο πάνω μέρος της άμπωτης, ανοίγονται τρύπες με τρυπάνι σε απόσταση 40-50 cm μεταξύ τους. Περαιτέρω, το στοιχείο εφαρμόζεται στην προηγουμένως περιγραμμένη γραμμή στον τοίχο του σπιτιού και είναι προσαρτημένο σε αυτό με πείρους με βίδες αυτο-χτυπήματος. Το κάτω μέρος της άκρης με τη βοήθεια των πείρων-καρφιών συνδέεται με τη βάση σκυροδέματος της βάσης με βήμα 40-50 εκ. Η άρθρωση της άκρης με τον τοίχο πρέπει να σφραγίζεται με στόκο ή ένωση σιλικόνης.

Σπουδαίος! Κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης της άμπωτης, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι πρέπει να προεξέχει 2-3 cm πέρα ​​από την άκρη της βάσης, η οποία θα παρέχει καλύτερη προστασία υπόγειο κατά τη διάρκεια της βροχόπτωσης.

Αφού καλύψετε όλες τις γωνίες και τα προεξέχοντα στοιχεία, θα πρέπει να προχωρήσετε στην εγκατάσταση των ebbs σε ευθεία τμήματα. Πρέπει να ξεκινήσετε από μία από τις γωνίες. Κάθε επόμενο στοιχείο πρέπει να επικαλύπτεται στο προηγούμενο με τουλάχιστον 3 εκ. Όλες οι αρθρώσεις πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία με στεγανοποιητικό για να αποφευχθεί η είσοδος υγρασίας.

Εγκατάσταση σκυροδέματος και στάγδην κλίνκερ

Το Ebb και η ροή από κλίνκερ και σκυρόδεμα πρέπει να εγκατασταθούν στο στάδιο της επένδυσης της πρόσοψης του κτιρίου, καθώς η προσαρμογή τους στο μέγεθος κατά την εγκατάσταση είναι μια επίπονη διαδικασία.

Αυτοί οι τύποι παλίρροιας άμπωτης συνδυάζονται καλύτερα με υλικά που αντιμετωπίζουν όπως τούβλα, πορσελάνη, πλακάκια κλίνκερ, φυσικά ή ψεύτικο διαμάντι... Για να τα διορθώσετε, πρέπει να χρησιμοποιήσετε μια ειδική κόλλα για κεραμικά και πέτρα, η οποία προορίζεται για εξωτερική χρήση. Αγοράζεται με τη μορφή ξηρού μείγματος, που δημιουργείται σε βάση τσιμέντου ή πολυμερούς και με τη βοήθεια του νερού φέρεται σε κατάσταση παχιάς ξινής κρέμας. Το κονίαμα μπορεί να κατασκευαστεί ανεξάρτητα χρησιμοποιώντας τσιμέντο και άμμο δόμησης σε αναλογία 1: 3 ή 1: 4.

Η εγκατάσταση σκυροδέματος και κλίνκερ ξεκινά επίσης από τη γωνία. Για να αποφευχθεί ο δύσκολος χειρισμός των πλακών από σκυρόδεμα, θα πρέπει να είναι τοποθετημένες με τέτοιο τρόπο ώστε να ελαχιστοποιείται η κοπή. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας μια ραφή κατάλληλου μεγέθους μεταξύ των στοιχείων. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις διαστάσεις των προϊόντων κλίνκερ χρησιμοποιώντας κόφτη πλακιδίων ή μύλο με τροχό με διαμάντια.

Ένα συγκολλητικό μείγμα εφαρμόζεται στο πίσω μέρος κάθε στοιχείου.Η χαμηλή παλίρροια πρέπει να στερεώνεται αυστηρά κατά την προηγούμενη γραμμή. Αφού περιμένετε λίγο χρόνο για να ρυθμιστεί το κονίαμα, σφραγιστικό στόκου ή σιλικόνης εφαρμόζεται στις αρθρώσεις μεταξύ των στοιχείων χύτευσης. Αφού η κόλλα έχει τεθεί πλήρως, οι τοίχοι του κτιρίου μπορούν να επενδυθούν.

Στεγανοποίηση υπόγειου βάσης

Το υπόγειο του κτηρίου βρίσκεται συνεχώς σε δύσκολες συνθήκες. Παίρνει σημαντικό φορτίο από το υπόγειο τμήμα του κτηρίου και έρχεται σε επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον, εκτίθεται σε υγρασία. Για την προστασία ενός σημαντικού μέρους του σπιτιού από την καταστροφή, είναι απαραίτητο να προβλεφθούν ορισμένα μέτρα, ένα από τα οποία είναι η διάταξη στεγανοποίησης του υπογείου.

Η στεγανοποίηση μπορεί να είναι οριζόντια ή κάθετη. Συνήθως, εκτελείται ένα σύνολο έργων που περιλαμβάνει και τις δύο μεθόδους. Η οριζόντια στεγανοποίηση πραγματοποιείται πριν από την κατασκευή τοίχων και αποσκοπεί στην προστασία τους από την υγρασία. Ωστόσο, για να παρέχεται ένα πλήρες προστατευτικό σύμπλεγμα μέτρων, είναι επίσης απαραίτητο να πραγματοποιείται στεγανοποίηση μεταξύ του θεμελίου και του υπογείου.

Η κάθετη στεγανή προστασία στοχεύει στην αποτροπή των αρνητικών επιπτώσεων των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων σε τούβλα ή σκυρόδεμα. Αυτή η μόνωση μπορεί να είναι εξωτερική και εσωτερική. Το καλύτερο αποτέλεσμα είναι η προστασία υγρασίας διπλής όψης.

Σήμερα, στην κατασκευή κτιρίων χρησιμοποιούνται κυρίως τα θεμέλια σωρών. Εδώ, το υπόγειο παίζει όχι μόνο διακοσμητικό ρόλο, αλλά και προστατεύει το σπίτι από την απώλεια θερμότητας. Παρά το γεγονός ότι αυτό το στοιχείο δεν φέρει φορτίο και δεν έχει άμεση επίδραση στην ανθεκτικότητα της κατασκευής, η υπόγεια στεγανοποίηση είναι υποχρεωτική.

Υλικά για στεγανοποίηση του υπογείου έξω

Ως υλικά που χρησιμοποιούνται για τη στεγανοποίηση του υπόγειου υπογείου, χρησιμοποιούνται ευρέως συνθέσεις επίστρωσης, ρολού και έγχυσης με διεισδυτικό αποτέλεσμα.

Για την προστασία της βάσης από τις επιπτώσεις των υπόγειων υδάτων, χρησιμοποιείται συχνά στεγανοποίηση ρολού, η οποία μπορεί να συντηχθεί ή να επικολληθεί. Η συγκολλημένη μόνωση αποτελείται από μια βάση με τη μορφή υαλοβάμβακα, πολυεστέρα ή υαλοβάμβακα και εφαρμοσμένη μαστίχα. Η κολλημένη στεγανοποίηση στην επιφάνεια της βάσης τοποθετείται χρησιμοποιώντας ασφαλτική μαστίχα, η οποία εφαρμόζεται πρώτα στο υλικό ρολού και στον μονόλιθο, στη συνέχεια το στοιχείο κολλάται, συμπιέζεται και λειαίνεται.

Το κύριο πλεονέκτημα του υλικού ρολού για στεγανοποίηση η πλάκα βάσης είναι το χαμηλό κόστος και η υψηλή ταχύτητα εγκατάστασης. Ωστόσο, αυτός ο τύπος στεγανοποίησης είναι ελάχιστα ανθεκτικός στη μηχανική καταπόνηση και έχει μικρή διάρκεια ζωής. Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε σημεία διέλευσης ή στήριξης επικοινωνιών. Πριν από την εγκατάσταση, καθαρίστε την επιφάνεια από σκόνη και βρωμιά και στεγνώστε καλά.

Ασφαλτικά, πολυμερή, ασφαλτικά πολυμερή, επίστρωση δέσμευσης και επιστρώσεις τσιμέντου χρησιμοποιούνται ως στεγανοποιητικά υλικά επικάλυψης, τα οποία εφαρμόζονται στην επιφάνεια της βάσης με πινέλο ή ρολό. Αυτός ο τύπος μόνωσης χρησιμοποιείται όταν η πίεση του νερού είναι έως 2,6 kgf / cm².

Χρήσιμες συμβουλές! Για να εξασφαλιστεί αυξημένη αντοχή στη στεγανοποίηση μετά το πρώτο στρώμα μαστίχας, συνιστάται να ενισχυθεί η επιφάνεια με υαλοβάμβακα και να εφαρμοστούν επόμενα στρώματα πάνω της.

Το υλικό έχει χαμηλό κόστος και μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε διαμόρφωση επιφάνειας. Ωστόσο, δεν είναι ανθεκτικό, απαιτεί προπαρασκευαστικές εργασίες και δημιουργία πρόσθετης προστασίας έναντι μηχανικής καταπόνησης.

Η χρήση ενώσεων έγχυσης και διείσδυσης είναι η τελευταία τεχνολογία για στεγανοποιητικές κατασκευές.Το υλικό διείσδυσης εφαρμόζεται σε υγρή βάση από σκυρόδεμα. Αντιδρώντας με νερό, η σύνθεση μετατρέπεται σε κρύσταλλα, τα οποία διεισδύουν στους πόρους του σκυροδέματος, καθιστώντας το αδιάβροχο. Το βάθος διείσδυσης φτάνει τα 150-250 mm.

Η στεγανοποίηση με έγχυση πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας ένα υγρό διάλυμα, το οποίο εγχύεται υπό πίεση σε ρωγμές, πόρους και ραφές της δομής. Αυτή η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για στεγανοποίηση κτιρίων από μπάζα και τούβλα. Η χρήση αυτής της στεγανοποίησης είναι μια πολύ επίπονη διαδικασία που απαιτεί τον καθαρισμό της δομής σε σκυρόδεμα ή τούβλο και η πολυπλοκότητα της ίδιας της εργασίας απαιτεί τη συμμετοχή ενός έμπειρου πλοιάρχου. Επιπλέον, τέτοια μόνωση είναι η πιο ακριβή.

Χαρακτηριστικά στεγανοποίησης βάσης από τούβλα

Τα κεραμικά τούβλα χρησιμοποιούνται συχνότερα για την κατασκευή υπόγειου. Η συσκευή στεγανοποίησης μπορεί να πραγματοποιηθεί με διάφορες μεθόδους.

Το συμπαγές κόκκινο τούβλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή τοίχων. Αυτό το δομικό υλικό έχει ήδη περάσει από την εργοστασιακή επεξεργασία, όπου προηγουμένως είχε εφαρμοστεί ένα στρώμα στεγανοποίησης. Επομένως, χρησιμοποιώντας αυτό το τούβλο για την κατασκευή ενός κτιρίου, δεν χρειάζεται να εξοπλιστεί εξωτερική στεγανοποίηση. Παρά το γεγονός ότι το κόστος αυτού του υλικού είναι σχετικά υψηλό, το κόστος αυτό αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι μετά την τοποθέτηση του τούβλου, δεν απαιτείται άλλη εργασία.

Η επόμενη μέθοδος στεγανοποίησης ενός υπόγειου τούβλου είναι να χρησιμοποιήσετε ένα λίπος ασφάλτου, το οποίο εφαρμόζεται σε πολλά στρώματα σε κρύα ή ζεστή μορφή.

Σπουδαίος! Όταν χρησιμοποιείτε ασφαλτικά υλικά, είναι σημαντικό να τηρείτε αυστηρά το καθεστώς θερμοκρασίας. Όταν το λιπαντικό υπερθερμανθεί, η επικάλυψη θα είναι κακής ποιότητας με το σχηματισμό κυψελών, ρωγμών και φυσαλίδων.

Η παραδοσιακή μέθοδος στεγανοποίησης είναι η χρήση υλικού στεγών. Για βάση από τούβλα, συνιστάται να το καλύπτετε με αυτό το υλικό σε τουλάχιστον 4-5 στρώματα.

Μία από τις νέες τεχνολογίες κτιρίων είναι η χρήση μιας διεισδυτικής δραστικής στεγανοποίησης δύο συστατικών που γεμίζει όλες τις ρωγμές και τους πόρους του υπογείου με επακόλουθη κρυστάλλωση. Αυτή είναι η πιο αξιόπιστη στεγανοποίηση βάσης από τούβλα με ελάχιστο πάχος εφαρμογής.

Πώς να μονώσετε το υπόγειο έξω από το σπίτι με τα χέρια σας

Με τη μόνωση της βάσης του υπογείου από έξω, η προστασία από την υγρασία και το κρύο πραγματοποιείται όχι μόνο στον εσωτερικό χώρο, αλλά και στις εγκλειστικές δομές. Ωστόσο, για να επιτευχθεί ένα καλό αποτέλεσμα, η μόνωση για το υπόγειο πρέπει να είναι:

• ανθεκτικό και ελαστικό, προκειμένου να αντέξει μηχανικό στρες και να παραμείνει άθικτο.

• ανθεκτικό στην υγρασία
• ελαφρύ, ώστε να μην δημιουργεί επιπλέον πίεση στη βάση του κτιρίου.
• διαρκής;
• ανθεκτικό σε χημικές προσβολές.

Σπουδαίος! Όταν επιλέγετε ένα μονωτικό υλικό, πρέπει να έχετε υπόψη ότι η τεχνολογία εφαρμογής του δεν πρέπει να παραβιάζει την ακεραιότητα της δομής του κτιρίου.

Τα κύρια χαρακτηριστικά της διάταξης εξωτερικής μόνωσης για τη βάση της ταινίας:

1. Η μόνωση τοποθετείται όχι μόνο στο άνω μέρος του κτιρίου, αλλά και σε αυτό που είναι υπόγειο με βάθος περίπου 50-80 εκ. Για αυτό, μια τάφρος βάθους 80 εκ. Και πλάτους 1 μ. Κατά μήκος της περιμέτρου του σπιτιού.
2. Για την προστασία της μόνωσης από τις επιπτώσεις των υπόγειων υδάτων, τοποθετούνται σωλήνες αποχέτευσης στο κάτω μέρος της τάφρου.
3. Ένα στρώμα υγρής στεγανοποίησης εφαρμόζεται στα τοιχώματα του υπογείου χρησιμοποιώντας πολυμερείς ενώσεις ή μαστίχα.
4. Μετά την πλήρη ξήρανση του στεγανοποιητικού στρώματος, εγκαθίσταται το θερμομονωτικό υλικό.

Όλες οι παραπάνω λειτουργίες, με εξαίρεση το σκάψιμο τάφρου, εκτελούνται επίσης για τη μόνωση της βάσης της βάσης του σωρού.

Υλικά για τη μόνωση της βάσης υπογείου έξω

Ορισμένες απαιτήσεις επιβάλλονται στα υλικά που χρησιμοποιούνται για τη θερμική προστασία της βάσης του κτιρίου: αξιόπιστη προστασία, ανθεκτικότητα, απλή και γρήγορη εγκατάσταση και λογικό κόστος.

Με βάση τις αναφερόμενες απαιτήσεις, μία από τις πιο οικονομικές και προσιτές επιλογές για θερμομόνωση είναι η μόνωση του υπογείου με εξωθημένο αφρό πολυστυρολίου. Είναι ανθεκτικό, ανθεκτικό στην υγρασία, ανθεκτικό στον παγετό και ανθεκτικό σε οξύ υλικό που έχει μικρό πάχος και βάρος, το οποίο απλοποιεί την εγκατάστασή του. Οι πλάκες παράγονται με πάχος 3-10 εκ. Εάν το μέγιστο πάχος δεν είναι αρκετό, τότε η θερμομόνωση τοποθετείται σε δύο στρώσεις. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι το υλικό έχει ευφλεκτότητα G1-G4, επομένως, μετά την εγκατάστασή του, απαιτείται η κάλυψη της βάσης με μη καύσιμα υλικά.

Χρήσιμες συμβουλές! Για χρήση σε εξωτερικούς χώρους, επιλέξτε πλάκες με επιβραδυντικά πυρκαγιάς (G1-G2).

Σπάνια, ψεκασμός αφρού πολυουρεθάνης χρησιμοποιείται για τη μόνωση του υπογείου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι για την εκτέλεση αυτού του τύπου θερμικής προστασίας, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείται ειδικός εξοπλισμός, ορισμένα χημικά συστατικά και να προσελκύονται εργαζόμενοι υψηλής ειδίκευσης. Η ουσία της μεθόδου είναι ότι ο αφρός αφρού πολυουρεθάνης ψεκάζεται σε οποιαδήποτε επιφάνεια. Επεκτείνεται, διεισδύει σε όλα τα κενά και προσκολλάται αξιόπιστα στη βάση, σχηματίζοντας μια πυκνή επίστρωση. Αυτό το υλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο για ψεκασμό, αλλά και για την πλήρωση μεμονωμένων κενών και περιοχών.

Τεχνολογία μόνοι σας για τη μόνωση του υπόγειου υπόγειου με penoplex

Στο προπαρασκευαστικό στάδιο, είναι απαραίτητο να προετοιμάσετε την επιφάνεια θεμελίωσης καθαρίζοντάς την από παλιά μόνωση, βρωμιά και σκόνη. Στη συνέχεια, θα πρέπει να εξοπλίσετε ένα στρώμα στεγανοποίησης για να προστατεύσετε τη δομή από τη βροχή, το έδαφος και το νερό χιονιού. Οποιοσδήποτε τύπος στεγανοποίησης είναι κατάλληλος για το penoplex, με εξαίρεση τις συνθέσεις με οργανικά συστατικά.

Οι εργασίες ξεκινούν με μόνωση του υπόγειου τμήματος του ιδρύματος. Για το σκοπό αυτό, οι πλακέτες PPS προσαρτώνται χρησιμοποιώντας μια ειδική κόλλα επαφής, η οποία εφαρμόζεται γύρω από την περίμετρο του προϊόντος και στο κέντρο. Το δεύτερο επίπεδο πρέπει να τοποθετηθεί με απόσταση μεταξύ των αρμών μεταξύ των πλακών σε σχέση με το χαμηλότερο επίπεδο. Μετά την εγκατάσταση, όλα τα κενά γεμίζουν με αφρό πολυουρεθάνης.

Ένα στρώμα μόνωσης του υπογείου με penoplex απαιτεί πρόσθετη προστασία από μηχανικές βλάβες. Για αυτό, ένα ανθεκτικό στα αλκάλια ενισχυτικό πλέγμα στερεώνεται στις πλάκες, το οποίο στη συνέχεια επικαλύπτεται με ένα διάλυμα με υδρόφοβα πρόσθετα. Επίσης, ως προστασία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ξύλινες λαβίδες, οι οποίες είναι προσαρτημένες στις πλάκες με καρφιά. Το ξύλο πρέπει πρώτα να υποβληθεί σε αντισηπτική, αντι-υποκαπνισμό και υδρόφοβη επεξεργασία.

Το τελικό στάδιο τελειώνει το υπόγειο με υλικά επένδυσης.

Αντιμετωπίζοντας το υπόγειο του σπιτιού: ποιο υλικό είναι καλύτερο να επιλέξετε

Η διακόσμηση πλίνθου Do-it-yourself πραγματοποιείται με διάφορα υλικά που προστατεύουν και διακοσμούν αξιόπιστα την επιφάνειά του. Αυτή η διαδικασία πρέπει να εκτελεστεί πριν από την επένδυση τοίχου για να είναι σε θέση να κρύψει την άμπωτη κάτω από το υλικό διακόσμησης τοίχου.

Το υλικό για την επένδυση του πλίνθου πρέπει να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά απόδοσης:

• έχουν χαμηλή θερμική αγωγιμότητα για να αποφευχθεί η απώλεια θερμότητας από το κτίριο.
• παρέχει αξιόπιστη και ισχυρή πρόσφυση στη βάση.
• έχουν υψηλή αντοχή και αντοχή στη φθορά από μηχανικές βλάβες.
• έχουν χαμηλή υγροσκοπικότητα και διαπερατότητα ατμών για να αποφευχθεί η διείσδυση υγρασίας στα θεμέλια και τα πάνελ τοίχου.

Σήμερα, όταν τίθεται το ερώτημα, πώς να διακοσμήσετε το υπόγειο ενός σπιτιού, χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα υλικά που πληρούν πλήρως τις παραπάνω απαιτήσεις:

• πλακάκια κλίνκερ ή πορσελάνης.
• φυσική ή τεχνητή πέτρα ·
• τούβλο;
• Πάνελ από PVC ή υπόγειο.
• φύλλο προφίλ
• διακοσμητικό ή μωσαϊκό σοβά.

Οποιοδήποτε τελικό υλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για επένδυση του υπογείου της λωρίδας. Αλλά όταν ανακύπτει το ερώτημα για το πώς να κλείσετε το υπόγειο του σπιτιού σε βιδωτές στοίβες, αξίζει να προτιμήσετε το πλινθοδομή, το φύλλο πλαισίου ή το προφίλ.

Πριν αποφασίσετε πώς να τελειώσετε το υπόγειο του σπιτιού έξω, πρέπει να λάβετε υπόψη μερικές από τις αποχρώσεις:

• επένδυση της βάσης με παχύ υλικό, είναι απαραίτητο να εγκατασταθεί μια άμπωτη πάνω από το προεξέχον τμήμα της.
• Θέλοντας να επεκτείνουμε το ίδρυμα, είναι καλύτερο να χρησιμοποιούμε πλινθοδομή.
• κατά την εγκατάσταση πλαισίου ή κυματοειδούς χαρτονιού, πρέπει πρώτα να εγκαταστήσετε ένα πλαίσιο, ο χώρος του οποίου μπορεί να γεμίσει με θερμομονωτικό για πρόσθετη μόνωση της βάσης.
• Η τεχνολογία με σκελετό επιτρέπει την εργασία οποιαδήποτε στιγμή του έτους.

Χρησιμοποιώντας σοβά για επένδυση στο υπόγειο

Όταν η ερώτηση είναι: πώς να διακοσμήσετε φθηνά το υπόγειο του σπιτιού, η απάντηση είναι προφανής - να χρησιμοποιήσετε γύψο. Ωστόσο, αυτή η επιλογή είναι η λιγότερο ανθεκτική, επιπλέον, έχει μια αισθητική εμφάνιση. Αυτή η επένδυση καταστρέφεται εύκολα από οποιαδήποτε μηχανική καταπόνηση και δεν παρέχει επαρκή προστασία της βάσης από εξωτερικούς παράγοντες. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος είναι πολύ δημοφιλής λόγω του χαμηλού κόστους της. Είναι επίσης αποδεκτό στην περίπτωση της ανέγερσης μιας βάσης τούβλου σε μια βάση λωρίδων.

Το γύψο δεν είναι το τελικό στάδιο. Για να προστατέψετε το στρώμα από υγρασία και περιβαλλοντικές επιδράσεις, πρέπει να εφαρμόσετε σε αυτό ακρυλικό, αλκυδικό, βαφές σιλικόνης, με βάση το νερό ή λάδι, το οποίο με τη σειρά του διακοσμεί τη βάση. Μια φωτογραφία διακόσμησης σπιτιού δείχνει ξεκάθαρα τις διάφορες επιλογές για τη χρήση σοβά.

Χρήσιμες συμβουλές! Δεν συνιστάται η χρήση χρωμάτων σμάλτου για τη βαφή της βάσης. Είναι αδιαπέραστα στον αέρα και στο περιβάλλον μη ασφαλές.

Συχνά χρησιμοποιείται διακοσμητικό γύψο, το οποίο δημιουργεί το αποτέλεσμα ενός γούνινου παλτού και μπορεί να χρωματιστεί κατά τη χρήση βαφής. Η χρήση μωσαϊκού γύψου σας επιτρέπει να δημιουργήσετε ένα πολύχρωμο μωσαϊκό στην επιφάνεια, το οποίο συμβαίνει λόγω της παρουσίας μικρών μαρκών στη σύνθεση του αρχικού μείγματος. Η παρουσία ρητίνης ως συνδετικού δίνει στη σύνθεση αυξημένη αντοχή στο νερό.

Για να λύσετε το ζήτημα του πώς να φτιάξετε ένα υπόγειο γύρω από το σπίτι με τα χέρια σας με την επίδραση της φυσικής πέτρας, η χρήση μιας ειδικής σφραγίδας σιλικόνης θα βοηθήσει, με την οποία θα γίνονται εντυπώσεις στην επίχρισμα.

Χρησιμοποιώντας πέτρα για επένδυση στο υπόγειο

Κατ 'αρχάς από την άποψη της φιλικότητας προς το περιβάλλον και της κομψότητας είναι το φινίρισμα του υπογείου με φυσική πέτρα. Αυτό είναι το πιο ακριβό υλικό, ωστόσο, δημιουργεί το πιο ανθεκτικό, ανθεκτικό στη φθορά, ανθεκτικό σε εξωτερικές επιδράσεις και ανθεκτική επίστρωση που έχει ευπαρουσίαστη εμφάνιση.

Η πέτρα που χρησιμοποιείται είναι γρανίτης, μάρμαρο, ψαμμίτης και ασβεστόλιθος, που παράγεται με τη μορφή πλακιδίων.Το υλικό τοποθετείται σε τσιμεντοκονία. Η πέτρα για το υπόγειο του σπιτιού μπορεί να είναι με ματ, γυαλισμένη ή τραχιά επιφάνεια. Πριν από την τοποθέτηση, το πίσω μέρος του πορώδους υλικού επεξεργάζεται επιπλέον με μια υδατοαπωθητική ένωση για τη βελτίωση των στεγανωτικών ιδιοτήτων.

Η άγρια ​​πέτρα για το υπόγειο έχει σημαντικό βάρος, το οποίο αυξάνει το φορτίο στο θεμέλιο. Εδώ είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί επιπλέον μια ενισχυμένη σύνδεση μεταξύ της βάσης και της βάσης αποστράγγισης.

Παρά το γεγονός ότι η επένδυση του υπογείου με φυσική πέτρα δεν απαιτεί αυστηρή τήρηση της απόστασης μεταξύ των μεμονωμένων στοιχείων, είναι μια πολύ επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία που απαιτεί επιπλέον κόστος για την ολοκλήρωση πολλών αρθρώσεων κονιάματος.

Μια εναλλακτική λύση για το ακριβό φυσικό υλικό είναι η χρήση τεχνητής πέτρας στο υπόγειο. Αυτό το υλικό παράγεται με τη μορφή πλακών από σκυρόδεμα, το επιφανειακό διακοσμητικό στρώμα του οποίου μιμείται τη φυσική πέτρα. Χάρη στις σύγχρονες τεχνολογίες, λαμβάνεται μια ανθεκτική, αξιόπιστη, ανθεκτική στον παγετό και ανθεκτική στην υγρασία πέτρα για ένα υπόγειο, η οποία, σε σύγκριση με τη φυσική πέτρα, έχει μικρότερο βάρος και πιο προσιτή τιμή.

Για να τελειώσετε το υπόγειο με τεχνητή πέτρα, θα πρέπει να επιλέξετε ένα υλικό με περισσότερα από τρία χρώματα που ταιριάζουν, τα οποία θα μοιάζουν περισσότερο με φυσική πέτρα. Για να αποκτήσετε μια ομοιόμορφη τοιχοποιία, τα μεγάλα στοιχεία πρέπει να διασταυρώνονται με μικρά, τραχιά με λεία.

Το πλήρες σύνολο υλικών για την αντιμετώπιση του υπογείου με τεχνητή πέτρα περιλαμβάνει απαραίτητα υδρορροές, τα οποία προστατεύουν το υλικό από το ξεφλούδισμα από τη βάση μετά τον παγετό. Η εγκατάσταση προϊόντων πραγματοποιείται με τον ίδιο τρόπο όπως η τοποθέτηση φυσικής πέτρας. Ωστόσο, εδώ μπορείτε να το κάνετε χωρίς να ενισχύσετε την επιφάνεια της βάσης.

Πλακάκια κλίνκερ πλίνθου

Τα πλακάκια κλίνκερ για το υπόγειο εκτελούν ταυτόχρονα δύο λειτουργίες: προστατευτικά, προστατεύοντας τη μόνωση και το εξωτερικό τοίχωμα του θεμελίου από ατμοσφαιρικές βροχοπτώσεις και μηχανικές επιρροές και διακοσμητικά, δίνοντας στο κτίριο μια αισθητική και ευγενική εμφάνιση.

Τα κύρια πλεονεκτήματα του υλικού είναι η μηχανική αντοχή, η αυξημένη αντοχή στην υγρασία, η αντίσταση σε επιθετικά περιβάλλοντα, τα οποία φέρνουν το προϊόν πιο κοντά στη φυσική πέτρα και τα κεραμικά από πορσελάνη όσον αφορά τα χαρακτηριστικά απόδοσής του. Ωστόσο, μπορείτε να αγοράσετε πλακάκια για βάση κλίνκερ σε χαμηλότερη και προσιτή τιμή.

Αυτό το υλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο για το υπόγειο του σπιτιού. Οι τοίχοι και οι γωνίες του κτηρίου έχουν πλακάκια. Χάρη σε ένα ευρύ φάσμα αποχρώσεων, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα πραγματικό αριστούργημα που θα ξεχωρίζει αισθητά από άλλα κτίρια.

Η εγκατάσταση πλακιδίων για το υπόγειο μπορεί να πραγματοποιηθεί χρησιμοποιώντας ένα σύστημα πλαισίου, όπου μπορείτε να προβλέψετε την τοποθέτηση ενός πρόσθετου στρώματος θερμομονωτικού υλικού ή να το κολλήσετε στην επιφάνεια του ιδρύματος χρησιμοποιώντας ανθεκτική στον παγετό κόλλα.

Η τιμή ενός πλακιδίου για ένα υπόγειο ενός σπιτιού εξαρτάται από τη χώρα κατασκευής και το εμπορικό σήμα. Τα πιο δημοφιλή είναι η Γερμανία, η Πολωνία και η Ισπανία. Το μέσο κόστος είναι 1500 ρούβλια / m².

Η χρήση του υπογείου και κυματοειδούς χαρτονιού

Η ολοκλήρωση του υπογείου με παρακαμπτήριος είναι μία από τις φθηνότερες επιλογές σήμερα. Λόγω του χαμηλού βάρους και της ειδικής μεθόδου στερέωσης, αυτό το υλικό είναι εύκολο στην εγκατάσταση. Δεν απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα, χαρακτηρίζεται από αξιοπιστία, αντοχή σε ατμοσφαιρικές και μηχανικές επιδράσεις, αντοχή στον παγετό, αντοχή στη φθορά και αντοχή. Οι πλαϊνές πλάκες προστατεύουν αξιόπιστα το θεμέλιο από τη διείσδυση της υγρασίας.

Οι κατασκευαστές παράγουν επίσης γωνιακά κομμάτια.Ένα ευρύ φάσμα σχεδιαστικών λύσεων σάς επιτρέπει να ολοκληρώσετε το υπόγειο με πάνελ από πέτρα, ξύλο, τούβλο, μωσαϊκό. Η εγκατάσταση των πάνελ πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας ένα ξύλινο ή μεταλλικό κιβώτιο, στο οποίο το επικαλυπτόμενο υλικό είναι προσαρτημένο χρησιμοποιώντας βίδες αυτο-χτυπήματος. Αυτό εξασφαλίζει την ανταλλαγή αέρα μεταξύ της μόνωσης και του πλαισίου και αποτρέπει τη συσσώρευση συμπύκνωσης. Οι πλάκες συνδέονται μεταξύ τους χρησιμοποιώντας ένα σύστημα αυτόματης ασφάλισης.

Τα πλαϊνά πάνελ είναι εξοπλισμένα με τα απαραίτητα διαμορφωμένα υλικά, όπως γωνίες, ταινίες εκκίνησης και φινιρίσματος, γεγονός που καθιστά την εγκατάσταση εύκολη και βολική.

Μόνο κάθετη μπορεί να επενδυθεί με πλαϊνό. Δεν χρησιμοποιείται υλικό για οριζόντια τμήματα. Επομένως, εάν αντιμετωπίζει ένα πλίνθο που προεξέχει πάνω από το θεμέλιο, είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε το περβάζι άμπωτη.

Σε ιδιωτικές κατοικίες, χρησιμοποιείται ευρέως η επένδυση πλίνθου με προφίλ. Το υλικό έχει υψηλό επίπεδο αντοχής στην υγρασία, είναι ανθεκτικό στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, ανθεκτικό, εύκολο στην επεξεργασία και μπορεί εύκολα να τοποθετηθεί σε ξύλινο κιβώτιο. Ωστόσο, το κυματοειδές χαρτόνι δεν είναι κατάλληλο ως υλικό φινιρίσματος για ξύλινα κτίρια λόγω του γεγονότος ότι υπόκειται σε διάβρωση υπό την επίδραση υψηλής υγρασίας, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε σήψη του ξύλου.

Τα προφίλ με φύλλα χρησιμοποιούνται συχνά για το φινίρισμα της βάσης μιας βάσης με σωληνώσεις, όπου πρέπει να είναι κλειστή για αξιόπιστη προστασία από τις καιρικές συνθήκες.

Χαρακτηριστικά της χρήσης τούβλων για το τελείωμα του υπογείου

Το τούβλο είναι ένα από τα πιο ακριβά υλικά φινιρίσματος. Ωστόσο, έχοντας υψηλή αντοχή και χαρακτηριστικά απόδοσης, σας επιτρέπει να δημιουργήσετε ισχυρή, αξιόπιστη και ανθεκτική προστασία. Αυτό το υλικό είναι κατάλληλο για κάθε είδους θεμέλιο. Για πλινθοδομή, πρέπει να χρησιμοποιείτε τούβλα με σχισμές, κοίλα, υπερπιεσμένα ή κεραμικά. Η δουλειά ξεκινά με την οργάνωση της βάσης για την τοιχοποιία

Εάν το τούβλο χρησιμοποιείται για την κατασκευή του ίδιου του υπογείου, δεν χρειάζεται επιπλέον φινίρισμα. Ωστόσο, εδώ θα πρέπει να επιλέξετε υλικό υψηλής ποιότητας για να επιλύσετε αμέσως δύο προβλήματα: χρηστικό, προστασία των τοίχων του σπιτιού από εξωτερικές επιρροές και αισθητική, δίνοντας στο κτίριο μια διακοσμητική εμφάνιση. Για να αποφασίσετε ποιο τούβλο για το υπόγειο του θεμελίου είναι καλύτερο, είναι απαραίτητο να προτιμήσετε το κόκκινο τούβλο, το οποίο είναι ανθεκτικό στις επιπτώσεις ενός επιθετικού περιβάλλοντος.

Σε περίπτωση που τελειώσετε το υπόγειο της βάσης με κοχλιωτή βάση, πρέπει να εγκαταστήσετε τη βάση με τη μορφή ταινίας οπλισμένου σκυροδέματος ή μεταλλικού προφίλ. Η τοποθέτηση τούβλου γίνεται με επίδεσμο. Για τη σύνδεση των στοιχείων, χρησιμοποιείται τσιμεντοκονίαμα. Το πάχος των ραφών είναι 10-12 mm.

Η επένδυση του υπογείου μιας ιδιωτικής κατοικίας είναι σημαντική, οπότε πρέπει να εξετάσετε προσεκτικά την επιλογή υλικού για εργασία. Λειτουργεί όχι μόνο ως διακοσμητικό στοιχείο, αλλά και αποτελεί αξιόπιστη προστασία ολόκληρου του κτηρίου από τις επιπτώσεις των ατμοσφαιρικών και μηχανικών παραγόντων.